oppositione

Discretiva

oppositione dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
oppositiōne	casus ablativus singularis	substantivi oppositiō

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppositiˈoːne/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·po·si·ti·ō·ne — morphologica: op-position-e

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Contrarietas dupliciter sumitur. Communissime primo, nempe pro omni oppositione, quae est in quolibet genere. In omni quippe genere (ut notat Aristoteles) est una prima contrarietas, sicut non est genus quod per contrarias differentias non migret in species; quo pacto corporeum et incorporeum, sensibile et insensibile et alia multa in genere substantiae sunt contraria, continuum et discretum in genere quantitatis etc. —Summa terminorum metaphysicorum Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes