pependerit

Discretiva

pependerit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pependerit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	pendeō (pendēre)
pependerit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	pendeō (pendēre)
pependerit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	pendō (pendere)
pependerit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈpen.de.rit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pen·de·rit — morphologica: pepend-erit

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Sunt qui sensus praecidant et hoc gratiam sperent, si sententia pependerit et audienti suspicionem sui fecerit; sunt qui illos detineant et porrigant; sunt qui non usque ad vitium accedant (necesse est enim hoc facere aliquid grande temptanti) sed qui ipsum vitium ament. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[1][2]

saec. I.

• Crepitaculis aeris aut testarum plerumque vulgo iacentium terreatur fugiens iuventus, eaque vel pavida cum repetierit alvum maternam et in eius aditu glomerata pependerit, vel statim se ad proximam frondem contulerit, protinus custos novum loculamentum in hoc praeparatum perlinat intrinsecus praedictis herbis, deinde guttis mellis respersum admoveat, tum manibus aut etiam trulla congregatas apes recondat. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• regionem Aulocrenen diximus, per quam Apamea in Phrygiam itur. ibi platanus ostenditur, ex qua pependerit Marsuas victus ab Apolline, quae iam tum magnitudine electa est. nec non palma Deli ab eiusdem dei aetate conspicitur, Olympiae oleaster, ex quo primus Hercules coronatus est, et nunc custoditur religio. Athenis quoque olea durare traditur in certamine edita a Minerva. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• atque ex eo numquam non in senatu novissimus consularium sententiam dixit, ignominiae causa post omnis interrogatus. etiam cognitio falsi testamenti recepta est, in quo et ipse signaverat. postremo sestertium octogies pro introitu novi sacerdotii coactus impendere, ad eas rei familiaris angustias decidit, ut cum obligatam aerario fidem liberare non posset, in vacuum lege praediatoria venalis pependerit sub edicto praefectorum. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli ^[5][2]

Fontes