pependi

Discretiva

pependi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pependī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	pendeō (pendēre)
pependī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈpen.diː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pen·dī — morphologica: pepend-i

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

• per me decepto didicit custode Corinna

liminis adstricti sollicitare fidem,

delabique toro tunica velata soluta

atque inpercussos nocte movere pedes.

a quotiens foribus duris infixa pependi,

non verita a populo praetereunte legi! —Amores Ovidii Nasonis ^[1][2]

class.

• Non mihi muliebres fluxere lacrimae; non e manibus ullius supplex pependi; nihil indecorum nec bono nec viro feci. Periculis meis maior, paratus ire in ea quae minabantur, egi gratias fortunae quod experiri voluisset quanti aestimarem fidem; non debebat mihi parvo res tanta constare. Ne examinavi quidem diu, neque enim paria pendebant, utrum satius esset me perire pro fide an fidem pro me. —Naturales quaestiones Senecae ^[3][2]

Fontes