petar

Discretiva

petar dictio est in variis linguis:

• Catalane: petar
• Gallaice: petar
• Hispanice: petar
• Suecice: petar

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
petar	prima singularis	praesens	passiva	coniunctivus	petō (petere)
petar	prima singularis	futurum	passiva	indicativus	petō (petere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpe.tar/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·tar — morphologica: pet-ar

Suecice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
petar	—	praesens	activa	indicativus	peta

Appellatio pronuntiatusque

API: [˅peːtar]

Syllabificatio phonetica: pe·tar — morphologica: pet-ar

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (post 1 a.C.n.)

• adde forem, et duro dicat tibi ianitor ore

“Non potes,” exclusum te quoque tanget amor.

ponite iam gladios hebetes: pugnetur acutis;

nec dubito, telis quin  petar  ipse meis.

dum cadit in laqueos captus quoque nuper amator,

solum se thalamos speret habere tuos.

postmodo rivalem partitaque foedera lecti

sentiat: has artes tolle, senescet amor. —Ars amatoria Ovidii Nasonis ^[1][2]

Fontes