prosit

Solum prosit Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Prosit.

Discretiva

prosit dictio est in variis linguis:

• Anglice: prosit
• Bohemice: prosit
• Danice: prosit
• Germanice: prosit
• Melitense: prosit
• Suecice: prosit

Dictiones similes

• Germanice: Prosit

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
prōsit	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	prōsum (prōdesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈproːsit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prō·sit — morphologica: pro-sit

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Etruria nulla magis vite gaudet. et hactenus potissima nobilitas datur peculiaribus atque vernaculis Italiae; ceterae advenere. e Chio Thasove Graecula non inferior Aminneis bonitate, praetenera acino et uva tam parva, ut nisi pinguissimo solo colere non prosit. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes