putabantur

Discretiva

putabantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putābantur	tertia pluralis	imperfectum	passiva	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈbantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·ban·tur — morphologica: put-abantur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (63 a.C.n.)

• Ego qualem Kalendis Ianuariis acceperim rem publicam, Quirites, intellego, plenam sollicitudinis, plenam timoris; in qua nihil erat mali, nihil adversi quod non boni metuerent, improbi exspectarent; omnia turbulenta consilia contra hunc rei publicae statum et contra vestrum otium partim iniri, partim nobis consulibus designatis inita esse dicebantur; sublata erat de foro fides non ictu aliquo novae calamitatis, sed suspicione ac perturbatione iudiciorum, infirmatione rerum iudicatarum; novae dominationes, extraordinaria non imperia, sed regna quaeri putabantur. —De lege agraria oratio secunda contra P. Servilium Rullum tr. pleb. in Senatu Ciceronis ^[1]

class. (44/43 a.C.n.)

• Nihil fuit in Catulis, ut eos exquisite iudicio putares uti litterarum, quamquam erant litterati; sed et alii; hi autem optime uti lingua Latina putabantur; sonus erat dulcis, litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, sine contentione vox nec languens nec canora. —De officiis Ciceronis ^[2][3]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Dispensatores pecuniae, quaestores vectigalium, tribunos aerarios habebat; alios et alios praefecerat ceteris muneribus: alii venatibus agendis provinciam nacti, pars domibus et urbibus praefecti putabantur et ceteri, perpetuis magnisque curis, observationi singularum rerum adpositi erant. —De mundo Apulei ^[4][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - De lege agraria. (The Latin Library): Oratio secunda contra P. Servilium Rullum tr. pleb. in Senatu. III. [8] — putabantur