putabitur

Discretiva

putabitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putābitur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈtaːbitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·bi·tur — morphologica: put-abitur

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Sic affectis si honestus divitiarum modus accesserit, paupertas dura videbitur. Sint sine ulla difficultate fortune illi duo divitiarum gradus a Seneca descripti: «Habere quod necesse est, habere quod sat est»; accedat et tertius, quod abunde est, et quartus accrescat, quod multum est: nichil actum putabitur, donec ad id anhelando et estuando pervenerimus quod nimium est. —Epistole familiares Petrarcae ^[1][2]

Fontes