putantur

Discretiva

putantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	putō (putāre)

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

M. Tullius Cicero -106…-43

Vitruvius ca. -80…-20

Aulus Gellius ca. 130-170

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 47-45 a.C.n.)

• Qui si nonnumquam offendunt, non est mirum: etenim illi qui primi nomina imposuerunt rebus, fortasse an in quibusdam sint lapsi: voluisse enim putantur singularis res notare, ut ex his in multitudinem declinaretur, ab homine homines; sic mares liberos voluisse notari, ut ex his feminae declinarentur, ut est ab Terentio Terentia; sic in recto casu quas imponerent voces, ut illinc essent futurae quo declinarentur: sed haec in omnibus tenere nequisse, quod et unae et binae dicuntur scopae, et mas et femina aquila, et recto et obliquo vocabulo vis. —De lingua Latina Varronis ^[1][2]

class. (45 a.C.n.)

• sint sane ista bona, quae putantur, honores divitiae voluptates cetera, tamen in eis ipsis potiundis exultans gestiensque laetitia turpis est, ut, si ridere concessum sit, vituperetur tamen cachinnatio. —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[3]

class. (ca. 30/22 a.C.n.)

• Quemadmodum sine vitiis opera constitui oporteat et uti caveatur incipientibus, exposui. namque de tegulis aut tignis aut asseribus mutandis non est eadem cura quemadmodum de his, quod ea, quamvis sunt vitiosa, faciliter mutantur. itaque nec, solida quia non putantur esse, quibus rationibus haec poterint esse firma et quemadmodum instituantur, exposui. —De architectura Vitruvii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Contra autem, qui sedatiores et graviores putantur, negant iudicem debere ante sententiam, dum causa utrimque agitatur, quotiens aliqua re proposita motus est, totiens significare quid sentiat. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Mancipium est quidquid manu capi subdique potest, ut homo, equus, ovis. Haec enim animalia statim ut nata sunt, mancipium esse putantur. Nam et ea, quae in bestiarum numero sunt, tunc videntur mancipium esse, quando capi sive domari coeperint. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[6]

Fontes

3. Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber quartus. XXXI. [66] — putantur
6. Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber IX. Caput IV. [45] — putantur