putaverimus

Discretiva

putaverimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putāverimus	prima pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	putō (putāre)
putāverimus	prima pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈwerimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·ve·ri·mus — morphologica: putav-erimus

Loci

Plinius minor 61-113

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Si Iuliopolitanis succurrendum eodem modo putaverimus, onerabimus nos exemplo; plures enim eo quanto infirmiores erunt idem petent. Fiduciam eam diligentiae tuae habeo, ut credam te omni ratione id acturum, ne sint obnoxii iniuriis. —Epistulae Plini minoris ^[1][2]

Fontes