puteris

Discretiva

puteris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putēris	secunda singularis	praesens	passiva	coniunctivus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈteːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tē·ris — morphologica: put-eris

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

• multa miser timeo, quia feci multa proterve,

exemplique metu torqueor, ecce, mei.

saepe mihi dominaeque meae properata voluptas

veste sub iniecta dulce peregit opus.

hoc tu non facies; sed, ne fecisse puteris,

conscia de tergo pallia deme tuo. —Amores Ovidii Nasonis ^[1][2]

Fontes