requisite

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Solum requisite Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Requisite.

Discretiva

requisite dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

  • requīsīte — casus vocativus singularis genus masculinum participii requīsītus

Appellatio pronuntiatusque

API: /rekwiːˈsiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·quī·sī·te morphologica: re-quisit-e

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads