revertor

Verbum finitum

Thema	Deponens
revert-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	revertor	revertar		revertēbar	reverterer	revertar
II. sing.	reverteris	revertāris	revertere!	revertēbāris	reverterēris	revertēris	revertitor!
III. sing.	revertitur	revertātur		revertēbātur	reverterētur	revertētur	revertitor!
I. plur.	revertimur	revertāmur		revertēbāmur	reverterēmur	revertēmur
II. plur.	revertiminī	revertāminī	revertiminī!	revertēbāminī	reverterēminī	revertēminī	—
III. plur.	revertuntur	revertantur		revertēbantur	reverterentur	revertentur	revertuntor!

Thema	Deponens
revers-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	reversus, -a, -um sum	reversus, -a, -um sim	reversus, -a, -um eram	reversus, -a, -um essem	reversus, -a, -um erō
II. sing.	reversus, -a, -um es	reversus, -a, -um sīs	reversus, -a, -um erās	reversus, -a, -um essēs	reversus, -a, -um eris
III. sing.	reversus, -a, -um est	reversus, -a, -um sit	reversus, -a, -um erat	reversus, -a, -um esset	reversus, -a, -um erit
I. plur.	reversī, -ae, -a sumus	reversī, -ae, -a sīmus	reversī, -ae, -a erāmus	reversī, -ae, -a essēmus	reversī, -ae, -a erimus
II. plur.	reversī, -ae, -a estis	reversī, -ae, -a sītis	reversī, -ae, -a erātis	reversī, -ae, -a essētis	reversī, -ae, -a eritis
III. plur.	reversī, -ae, -a sunt	reversī, -ae, -a sint	reversī, -ae, -a erant	reversī, -ae, -a essent	reversī, -ae, -a erunt

Latinitas Romana

class.  (47 a.C.n. / 707 a.u.)

• haec ad te scribo, non ut quem tuam demere sollicitudinem sed ut cognoscam ecquid tu ad ea adferas quae me conficiunt; ad quae gener accedit et cetera quae fletu reprimor ne scribam. quin etiam Aesopi filius me ex cruciat. prorsus nihil abest quin sim miserrimus. sed ad primum  revertor  quid putes faciendum, occultene aliquo propius veniendum an mare transeundum. nam hic maneri diutius non potest. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1]

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

• Paucis diebus interpositis provolat,

Pecus trucidat, ipsos pastores necat,

Et cuncta vastans saevit irato impetu.

Tum sibi timentes, qui ferae pepercerant,

Damnum haud recusant, tantum pro vita rogant.

At illa: «Memini qui me saxo petierit,

Qui panem dederit: vos timere absistite;

Illis  revertor  hostis, qui me laeserunt». —Fabulae Phaedri ^[2]

saec. I.

•  Revertor  ad ea fulmina quae significant quidem aliquid sed quod ad nos non pertineat, tamquam iterum eodem anno idem futurum fulmen quod factum est. Nihil significant fulmina aut id cuius notitia nos effugit, ut illa quae in vastum mare sparguntur aut in desertas solitudines; quorum significatio vel nulla est vel perit. —Naturales quaestiones Senecae ^[3]

Vide etiam:  → revertor (Vicicitatio)

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber undecimus. Ep. XV. [3] — revertor
2. Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, II. Panthera et pastores. Versus 18 — revertor
3. Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 51, versus 1 — revertor