rex

Latine

Vicipaedia articulum habet de rege.

Appellatio pronuntiatusque

rēx

API: /reːks/

(classice)

Notatio

← A radice Protindeuropaea *reH₁ǵ-.

Nomen substantivum

rē|x, -gis masc. (fem.: rēgīna)

1. Vir qui nationem regit.
   • Leo est rex animalium.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	rēx	rēgēs	I
gen.	rēgis	rēgum	II
dat.	rēgī	rēgibus	III
acc.	rēgem	rēgēs	IV
abl.	rēge	rēgibus	VI
voc.	rēx	rēgēs	V

Translationes

Vir qui nationem regit

Albaruthenice: каро́ль (be) m ‎(karólʹ) Africanice: koning (af) m Anglice: king (en) m Batave: koning (nl) m Bohemice: král (cs) m Corduene: key (ku) Croate: kralj (hr) Dacoromane: rege (ro) m Danice: konge (da) c Esperantice: reĝo (eo) Finnice: kuningas (fi) Foroiuliane: re m Francogallice: roi (fr) m Germanice: König (de) m

Graeca Antiqua: βασιλεύς m ‎(basileýs) Hispanice: rey (es) m Hungarice: király (hu) m Ido: rejulo (io) Islandice: konungur (is) m Italice: re (it) m Lithuanice: karalius (lt) m Lusitane: rei (pt) m Neograece: βασιλιάς (el) m ‎(vasiliás) Polonice: król (pl) m Ruthenice: царь (ru) m ‎(carʹ), коро́ль (ru) m ‎(korólʹ) Suecice: kung (sv) c, konung (sv) c Ucrainice: коро́ль (uk) m ‎(korólʹ)