satelles

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Nomen substantivum

sătell|ĕs, -ĭtis comm.

1. √ Stipator; homo qui nobilem ancillatur.
2. (astron.) Res vel naturalis vel artificiosa cum orbita circum orbem caelestem.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	sătellĕs	sătellĭtēs	I
gen.	sătellĭtis	sătellĭtum	II
dat.	sătellĭtī	sătellĭtibus	III
acc.	sătellĭtem	sătellĭtēs	IV
abl.	sătellĭte	sătellĭtibus	VI
voc.	sătellĕs	sătellĭtēs	V

Dictiones derivatae

• Anglice: satellite
• Italice: satellite