senatus

Latine

Notatio

A senex.

Nomen

sĕnāt|us, -ūs masc.

1. √ Summum concilium Romae.
   1. Summum concilium aliorum nationum.
   2. trop. Concilium.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	sĕnātus	sĕnātūs	I
gen.	sĕnātūs	sĕnātuum	II
dat.	sĕnātuī	sĕnātibus	III
acc.	sĕnātum	sĕnātūs	IV
abl.	sĕnātū	sĕnātibus	VI
voc.	sĕnātus	sĕnātūs	V

Dictiones derivatae

• senatus populusque romanus sive senatus populusque Romanus sive Senatus Populusque Romanus, SPQR/S. P. Q. R.
• senatus consultum

• Anglice: senate; Francogallice: sénat; Germanice: Senat; Hispanice: senado

Translationes

Anglice

√ senate ☞en

Finnice

√ senaatti ☞fi — Rooman senaatti ja kansa, “senatus populusque Romanus”

Francogallice

√ sénat masc. ☞fr

Germanice

√ Senat masc. ☞de — der Senat und das römische Volk, “senatus populusque Romanus”

Graeca Antiqua

√ βουλή (būlē, fem.)

Hispanice

√ senado masc. ☞es

Italice

√ senato masc. ☞it