serpens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

serpēns

API: /ˈserpeːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·pēns — morphologica: serp-ens

Notatio

← Latine: serpo (serpere).

Nomen adiectivum

serp|ēns, -entis

1. Qui serpit.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	serpēns	serpēns	serpēns	nom.	serpentēs	serpentēs	serpentia
gen.	serpentis	serpentis	serpentis	gen.	serpentium	serpentium	serpentium
dat.	serpentī	serpentī	serpentī	dat.	serpentibus	serpentibus	serpentibus
acc.	serpentem	serpentem	serpēns	acc.	serpentēs	serpentēs	serpentia
abl.	serpentī	serpentī	serpentī	abl.	serpentibus	serpentibus	serpentibus
voc.	serpēns	serpēns	serpēns	voc.	serpentēs	serpentēs	serpentia

Translationes

Qui serpit

Anglice: creeping (en), crawling (en)

Germanice: kriechend (de)

Nomen substantivum

serp|ēns, -entis comm.

1. Brutum animal in rerum natura, quod plicari et contorqueri potest.

Declinatio

c.	sing.	plur.
nom.	serpēns	serpentēs	I
gen.	serpentis	serpentium serpentum	II
dat.	serpentī	serpentibus	III
acc.	serpentem	serpentēs	IV
abl.	serpente	serpentibus	VI
voc.	serpēns	serpentēs	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. anguis, draco, coluber

Dictiones derivatae

• serpentāria
• serpentīnus

Composita

• serpentifōrmis
• serpentigena
• serpentipēs

Translationes

Anguis

Anglice: serpent (en), snake (en) Dacoromane: șarpe (ro) m Esperantice: serpento (eo) Francogallice: serpent (fr) m Germanice: Schlange (de) f

Hispanice: sierpe (es) f, serpiente (es) f Islandice: snákur (is) m, slanga (is) f Italice: serpente (it) m, serpe (it) f Slovene: kača (sl) f