class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- Maxime autem in hoc quidem genere vis est perspicua naturae, cum et mendicitatem multi perpetiantur ut vivant, et angantur appropinquatione mortis confecti homines senectute, et ea perferant quae Philoctetam videmus in fabulis; qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat tamen vitam aucupio; ‘sagittarum ictu configebat tardus celeres, stans volantes,’ ut apud Attium est, pennarumque contextu corpori tegumenta faciebat. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]
class. (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)
- De magnitudine Gallicarum succidiarum Cato scribit his verbis: “in Italia Insubres terna atque quaterna milia aulia succidia vere sus usque adeo pinguitudine crescere solet, ut se ipsa stans sustinere non possit neque progredi usquam. Itaque eas siquis quo traicere volt, in plaustrum imponit.” —De agricultura Varronis [3][2]
saec. I. (ca. 30 p.C.n.)
- Haec res avaris esse conveniens potest
- Et qui humiles nati dici locupletes student.
- Humana effodiens ossa thesaurum canis
- Invenit et violarat quia Manes deos,
- Iniecta est illi divitiarum cupiditas,
- Poenas ut sanctae Religioni penderet.
- Itaque aurum dum custodit oblitus cibi
- Fame est consumptus; quem stans vulturius super
- Fertur locutus: «O canis, merito iaces,
- Qui concupisti subito regales opes,
- Trivio conceptus et educatus stercore». —Fabulae Phaedri [4][2]
class. (41 p.C.n.)
- O regem cruentum! o dignum in quem omnium suorum arcus verterentur! Cum execrati fuerimus illum convivia suppliciis funeribusque solventem, tamen sceleratius telum illud laudatum est quam missum. Videbimus quomodo se pater gerere debuerit stans super cadaver fili sui caedemque illam cuius et testis fuerat et causa: id de quo nunc agitur apparet, iram supprimi posse. —De ira libri III Senecae [5][2]
saec. I.
- Namque in urbem hostium plenam praecipiti saltu semet ipse immisit, cum vix sperare posset dimicantem certe et non inultum esse moriturum: quippe antequam adsurgeret, opprimi poterat et capi vivus. Sed forte ita libraverat corpus, ut se pedibus exciperet. Itaque stans init pugnam, et, ne circumiri posset, fortuna providerat. Vetusta arbor haud procul muro ramos multa fronde vestitos velut de industria regem protegentes obiecerat. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [6][2]
saec. I. (ca. 78 p.C.n.)
- equarum libido extinguitur iuba tonsa. gignunt annis omnibus ad quadragesimum. vixisse equum LXXV annos proditur. in hoc genere gravida stans parit praeterque ceteras fetum diligit. et sane equis amoris innasci veneficium, hippomanes appellatum, in fronte, caricae magnitudine, colore nigro, quod statim edito partu devorat feta aut partum ad ubera non admittit. —Naturalis historia Plinii [7]
saec. I. (ca. 90–96 p.C.n.)
- Iactantur et umeri, quod vitium Demosthenes ita dicitur emendasse ut, cum in angusto quodam pulpito stans diceret, hasta umero dependens immineret, ut, si calore dicendi vitare id excidisset, offensatione illa commoneretur. Ambulantem loqui ita demum oportet si in causis publicis, in quibus multi sunt iudices, quod dicimus quasi singulis inculcare peculiariter velimus. —Institutio oratoria Quintiliani [8][2]
