suo

Latine

!	Videtur hoc verbum esse novicium sine historia usus. Si cognoscas formam pristinam vel aptiorem huius verbi, vel si possis fontem ratum praesentare, in pagina disputationis disputa.

Formae aliae

saec. XVII.

• Suvum, -ī n

Notatio

A lingua Japonica 周防.

Nomen proprium

Suo, -ōnis f

1. Provincia Japoniae.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	Suō	—	I
gen.	Suōnis	—	II
dat.	Suōnī	—	III
acc.	Suōnem	—	IV
abl.	Suōne	—	VI
voc.	Suō	—	V

Translationes

Iaponice

周防 ☞^ja

Loci

Latinitas nova

saec. XVII.

• 1698 Lexicon Universale Iohannis Iacobi Hofmanni:
  • Suvum. Suvo, in Iamaiſotia

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae affines

• Latine: sŭō — m.n.abl.dat. vocis suus.