suus

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

A radice Protindeuropaea *s^ve-.

Pronomen

sŭ|us, -a, -um

1. Pronomen possessivum tertiae personae.

Declinatio

singularis				pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	sŭus	sŭa	sŭum	nom.	sŭī	sŭae	sŭa
gen.	sŭī	sŭae	sŭī	gen.	sŭōrum	sŭārum	sŭōrum
dat.	sŭō	sŭae	sŭō	dat.	sŭīs	sŭīs	sŭīs
acc.	sŭum	sŭam	sŭum	acc.	sŭōs	sŭās	sŭa
abl.	sŭō	sŭā	sŭō	abl.	sŭīs	sŭīs	sŭīs
voc.	sŭe	sŭa	sŭum	voc.	sŭī	sŭae	sŭa

Translationes

• Germanice : sein ☞de

• Ruthenice: свой (svoj) ☞ru

• Turcice: onun ☞tr
• Anglice: his own ☞en