terminate

Discretiva

terminate dictio est in variis linguis:

• Anglice: terminate

Formae affines

Latine

termināte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
termināte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	terminō (termināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ter.miˈnaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·te — morphologica: termin-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
termināte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii terminātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ter.miˈnaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·te — morphologica: terminat-e

Italice

terminate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
terminate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	terminare
terminate	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	terminare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ter.miˈna.te/

Syllabificatio phonetica: ter·mi·na·te — morphologica: termin-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
terminate	forma pluralis · genus femininum	adiectivi terminato

Appellatio pronuntiatusque

API: /ter.miˈna.te/

Syllabificatio phonetica: ter·mi·na·te — morphologica: terminat-e