totus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
totus
Appellatio pronuntiatusque1

API: /ˈtotus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: to·tus — morphologica: tot-us
Notatio
Nomen adiectivum
tŏt|us, -a, -um
- (Rarissime) tot.
Declinatio
Dictiones collatae
Synonyma
Antonyma · contraria
- quotus
Translationes
Loci
| Marcus Manilius | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- “… detrahitur summae tota pars, quota demitur usque omnibus ex horis aestivae nomine noctis, …” — Manil. 3, 420.[1]
tōtus
Appellatio pronuntiatusque2

API: /ˈtoːtus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tō·tus — morphologica: tot-us
Notatio
Notatione incerta; fortasse a radice Protindeuropaea *teutā- “tribus” (Watkins, 2000, p. 92); fortasse a *tovetos, a *tēu- “undare” (Pokorny, 1959, pp. 180-185).
Nomen adiectivum
tōt|us, -a, -um (Adiectivum pronominale)
- √ Omnes partes alicuius.
Declinatio
Dictiones derivatae
- tōtālis, tōtāliter
- tōtum
Progenies
- Catalane: tot
- Francogallice: tout
- Hispanice: todo
- Lusitane: todo
Translationes
Remove ads
Fontes
- M. Manili Astronomicon libri quinque, recensuit Fridericus Jacob, Berolini, 1846. Liber III.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads