tractas

Discretiva

tractas dictio est in variis linguis:

• Francogallice: tractas

Formae affines

Latine

tractās

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tractās	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	tractō (tractāre)

Forma	Modus flexurae	originis
tractās	casus accusativus pluralis · genus femininum	adiectivi tractus
tractās	casus accusativus pluralis	substantivi tracta

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtrak.taːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trac·tās — morphologica: tract-as

Francogallice

tractas

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tractas	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	tracter

Appellatio pronuntiatusque

API: [tʁakˈta]

Syllabificatio phonetica: trac·tas — morphologica: tract-as

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

C. Plinius Secundus 23–79

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (55 a.C.n. / 699 a.u.)

• Hic Crassus “quin tu,” inquit “Antoni, omittis ista, quae proposuisti, quae nemo horum desiderat: quibus ex locis ea, quae dicenda sunt in causis, reperiantur; quae quamquam a te novo quodam modo praeclareque dicuntur, sunt tamen et re faciliora et praeceptis pervagata; illa deprome nobis unde adferas, quae saepissime tractas semperque divinitus.” —De oratore Ciceronis ^[1][2]

class.

• Non esse terram sine spiritu palam est, non tantum illo dico quo se tenet ac partes sui iungit, qui inest etiam saxis mortuisque corporibus, sed illo dico vitali et vegeto et alente omnia. Hunc nisi haberet, quomodo tot arbustis spiritum infunderet non aliunde viventibus et tot satis? Quemadmodum tam diversas radices aliter atque aliter in se mersas foveret, quasdam summa receptas parte, quasdam altius tractas, nisi multum haberet animae tam multa tam varia generantis et haustu atque alimento sui educantis? —Naturales quaestiones Senecae ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Si cibus sentiatur deesse apibus, uvas passas siccasve ficos tusas ad fores earum posuisse conveniat, item lanas tractas madentes passo aut defruto aut aqua mulsa, gallinarum etiam crudas carnes. quibusdam et aestatibus iidem cibi praestandi, cum siccitas continua florum alimentum abstulit. alvorum, cum mel eximatur, inlini oportet exitus melissophyllo aut genista tritis, aut medias alba vite praecingi, ne apes diffugiant. vasa mellaria et favos lavari aqua praecipiunt, hac decocta fieri saluberrimum acetum. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Fontes