tractaverit

Discretiva

tractaverit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tractāverit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	tractō (tractāre)
tractāverit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	tractō (tractāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /trakˈtaːwe.rit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trac·tā·ve·rit — morphologica: tractav-erit

Loci

C. Plinius Secundus 23–79

M. Fabius Quintilianus ca. 35–100

P. Cornelius Tacitus 55–117

C. Suetonius Tranquillus ca. 70-150

antiq.

class.

I

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• praeterea iter est non trita auctoribus via nec qua peregrinari animus expetat. nemo apud nos qui idem temptaverit, nemo apud Graecos, qui unus omnia ea tractaverit. magna pars studiorum amoenitates quaerimus; quae vero tractata ab aliis dicuntur inmensae subtilitatis, obscuris rerum tenebris premuntur. ante omnia attingenda quae Graeci τῆς ἐγκυκλιου παιδειας vocant, et tamen ignota aut incerta ingeniis facta; alia vero ita multis prodita, ut in fastidium sint adducta. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

• His confinis est destructio et confirmatio sententiarum. Nam cum sit sententia decretum quoddam atque praeceptum, quod de re, idem de iudicio rei quaeri potest. Tum loci communes, quos etiam scriptos ab oratoribus scimus. Nam qui haec recta tantum et in nullos flexus recedentia copiose tractaverit, utique in illis plures excursus recipientibus magis abundabit eritque in omnis causas gratus: omnes enim generalibus quaestionibus constant. —Institutio oratoria Quintiliani ^[3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• simulque illud reputate, turbide et seditiose tractaverit exercitus Piso, quaesita sint per ambitionem studia militum, armis repetita provincia, an falsa haec in maius vulgaverint accusatores, quorum ego nimiis studiis iure suscenseo. nam quo pertinuit nudare corpus et contrectandum vulgi oculis permittere differrique etiam per externos tamquam veneno interceptus esset, si incerta adhuc ista et scrutanda sunt? —Annales ab excessu divi Augusti P. Cornelii Taciti ^[4][2]

saec. II.

• leve ac frigidum sit his addere, quo propinquos amicosque pacto tractaverit, Ptolemaeum regis Iubae filium, consobrinum suum – erat enim et is M. Antoni ex Selene filia nepos – et in primis ipsum Macronem, ipsam Enniam. adiutores imperii: quibus omnibus pro necessitudinis iure proque meritorum gratia cruenta mors persoluta est. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli ^[5][2]

Fontes

3. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, V. Quae praecipue scribenda sint, ut copia et facilitas paretur. [12] — tractaverit