tradux

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtraːduks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trā·dux — morphologica: tra-dux

Notatio

← Latine: trādūcō ^[1][2]

Nomen substantivum

trā|dux, -ducis masc.

1. Palmes vitis, unus vel plures, non terra mersus, sed alte et longe productus ac toro seu vinculo alteri arbori vel alterius vitis palmiti similiter extento connexus. ^[3]

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	trādux	trāducēs	I
gen.	trāducis	trāducum	II
dat.	trāducī	trāducibus	III
acc.	trāducem	trāducēs	IV
abl.	trāduce	trāducibus	VI
voc.	trādux	trāducēs	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. prōdux, rumpus

Translationes

Palmes vitis

Anglice: vine (en) branch (en) Germanice: Weinableger (de) m, Weinranke (de) f zur Fortpflanzung (de) f

Italice: tirella f, trasferito (it) m, tralcio (it) m di vite

Loci

“Quartum est pedamentum nativum ejus generis, ubi, ex arboribus in arbores traductis vitibus, vinea fit : quos traduces quidam rumpos appellant. ” — (Varro 1. R. R. 8. circa med.) ^[3]

Fontes

1. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — trādux, ducis, m. (traduco) (tom. 2, p. 3170)
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 469 — trādux, ŭcis, m. [traduco : conduit d'un point à un autre; de là]
3. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 763 — “TRĀDUX, ŭcis, m. 3. (traduce)”