uniunt

Discretiva

uniunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ūniunt	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	ūniō (ūnīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈuːni.unt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ū·ni·unt — morphologica: un-iunt

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Ideas minus communes in ideis communioribus generatas quidam collocant, ac tandem omnium idearum genera in ipso ente primo, quod summum intelligibile vocant, uniunt. Tu umbras idearum minus communes in communioribus: et subiecta earum extrinseca minus communia, in comunioribus collocare memento. —De umbris idearum Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes