vero

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Notatio

verus.

Adverbium

vērō

  1. In veritate.

Discretiva

vero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

  • vērō — casus dativus singularis vocis vērum
  • vērō — casus ablativus singularis vocis vērum
  • vērō — casus dativus singularis genus masculinum vocis vērus
  • vērō — casus ablativus singularis genus masculinum vocis vērus
  • vērō — casus dativus singularis genus neutrum vocis vērus
  • vērō — casus ablativus singularis genus neutrum vocis vērus

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads