visus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːsus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·sus — morphologica: vis-us

Notatio

← Latine: videō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
vīsus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	videō (vidēre)
vīsus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	vīsō (vīsere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	vīsus	vīsa	vīsum	nom.	vīsī	vīsae	vīsa
gen.	vīsī	vīsae	vīsī	gen.	vīsōrum	vīsārum	vīsōrum
dat.	vīsō	vīsae	vīsō	dat.	vīsīs	vīsīs	vīsīs
acc.	vīsum	vīsam	vīsum	acc.	vīsōs	vīsās	vīsa
abl.	vīsō	vīsā	vīsō	abl.	vīsīs	vīsīs	vīsīs
voc.	vīse	vīsa	vīsum	voc.	vīsī	vīsae	vīsa

Nomen substantivum

vīs|us, -ūs masc.

1. Factum vel facultas videndi.
2. Res visa.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	vīsus	vīsūs	I
gen.	vīsūs	vīsuum	II
dat.	vīsuī	vīsibus	III
acc.	vīsum	vīsūs	IV
abl.	vīsū	vīsibus	VI
voc.	vīsus	vīsūs	V

Translationes

Factum vel facultas videndi

Anglice: sight (en) Esperantice: vido (eo)

Germanice: Anblick (de) m, Blick (de) m, Sehen (de) n Islandice: sjón (is) m