vortebat

Formae affines

More information Forma, Persona ...

API: /worˈteːbat/

Syllabificatio phonetica: vor·tē·bat — morphologica: vort-ebat

saec. II. (ca. 158 p.C.n.)

Hic etiam pro sua gravitate vitio mihi  vortebat , quod me nec sordidiora dicere honeste pigeret. At ego illi contra iustius exprobrarim, quod qui eloquentiae patrocinium vulgo profiteatur etiam honesta dictu sordide blateret ac saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino ommutescat. Cedo enim, si ego de Veneris statua nihil dixissem neque interfeminium nominassem, quibus tandem verbis accusasses crimen illud tam stultitiae quam linguae tuae congruens? An quicquam stultius quam ex nominum propinquitate vim similem rerum coniectam? —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei ^[1]

Vide etiam: → vortebat (Vicicitatio)

Discretiva