Bernard Simminger

De Bernard Simminger, gebuer de 17. November 1885 zu Munneref, a gestuerwen de 4. Juli 1971 zu Klierf, war e lëtzebuergesche Geeschtlechen a Schrëftsteller.

Dësen Artikel iwwer en Auteur ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran.

Bernard Simminger
Gebuer	17. November 1885
Gestuerwen	4. Juli 1971
Nationalitéit	Lëtzebuerg
Aktivitéit	Schrëftsteller

Hie gouf de 25. Juli 1910 zum Priister geweit. Vun 1910 bis 1921 war e Kaploun am Stadgronn, vun 1921 bis 1937 war e Paschtouer zu Buerschent a vun 1937 bis 1946 war e Paschtouer zu Izeg. No senger Pensionéierung war e Geeschtlechen am Spidol vun de Franziskanerinnen zu Klierf. Seng éischt Publikatioun war e Gedicht iwwer de Gandhi am Luxemburger Wort vum 23. November 1931.

Zu Munneref gouf de Passage Bernard Simminger (L-5655) an zu Izeg d'Cité Bernard Simminger (L-5975) no him benannt.^[1]

Seng Wierker

• Dolce far niente, Theaterstéck, 1922, (fräi iwwersat nom Jos. Eckerskorn)
• Eng Tas Mokka, Theaterstéck, 1923
• Ëm eng Millio'n Theaterstéck, 1927
• Ginstergeister, Erzielungen, 1938, 137 S.
• Josef Greimel, der seltsame Flüchtling. Roman aus den luxemburgischen Ardennen, 1947, 260 S., Rex Verlag, Luzern
• Sicht ins Blaue, Gedichter, 1951, Sankt Paulus Druckerei, 150 S.
• Die Herzleserin, Roman, 1952, 283 S.
• Die gemiedene Frau, Roman, 1958, 120 S.
• Eiserne Nebelhand, Novell, 1961, 107 S.
• Die entfallene Krone, Novell, 1969, 93 S.

Um Spaweck

• De Bernard Simminger am Luxemburger Autorenlexikon

Referenzen

1. Le Géoportail national du Grand-Duché de Luxembourg. Gekuckt den 11/02/2025.