Willy Gilson

De Willy (Guillaume) Gilson, gebuer de 16. Oktober 1891 zu Eech an der deemoleger Gemeng Eech, a gestuerwen de 26. August 1974 zu Diddenuewen a Frankräich,^[1] war e lëtzebuergesche Journalist an Auteur.

Willy Gilson
Gebuer	16. Oktober 1891 Eech
Gestuerwen	26. August 1974 Diddenuewen
Nationalitéit	Lëtzebuerg
Aktivitéit	Journalist

1934 war hie Matgrënner vun der Société des écrivains luxembourgeois de langue française (SELF).

Vun 1945 bis 1946 war hien Editeur an Haaptredakter vun der Zäitschrëft Le Grand-Ducal.

1962 huet hien zu de Grënner vun der Section des arts et lettres vum Institut grand-ducal gehéiert.

De Willy Gilson gouf 1936 fir säi Roman Le chevalier aux fleurs mam Prix Marcel-Noppeney ausgezeechent.

Bibliographie (Auswiel)

• Le chevalier aux fleurs. Roman, 1929
• Une pure parisienne, 1938
• A la recherche de l'amour perdu. Roman, 1940^[2]
• Je maintiendrai! Roman, 1947
• Si tu m'aimes.... Nouvelle, 1951
• Cora, ou, Les brigades livresques. Roman, 1952
• Ciselires, ou, Le jongleur idoine. Nouvelles, contes et raccourcis, 1953
• Ni noir, ni rose. Roman, 1966

Gielchen

• Officier vum Ordre de la couronne de chêne (Promotioun 1974)^[3]

Literatur

• Schmit, Sandra, 2007. Gilson, Willy (Guillaume). S. 202-203 in: Goetzinger, Germaine & Claude D. Conter, zesumme mat Gast Mannes, Pierre Marson, Roger Muller, Nicole Sahl, Sandra Schmit a Frank Wilhelm, 2007. Luxemburger Autorenlexikon. 687 S. Publications nationales du Ministère de la culture. Centre national de littérature, Mersch. ISBN 978-2-919903-06-1.

Um Spaweck

Referenzen

1. Luxemburger Lexikon, 1. Oplo, 2006, S. 142
2. An dësem Roman idealiséiert hien déi franséisch Kolonialpolitik, cf. Schmitz Yves, 2024, "Luxemburg war nie eine Kolonialmacht", Esch/Uelzecht, Miersch, Richtung 22, capybarabooks, S. 105.
3. Pour leurs mérites dans le domaine culturel op der Säit 3 vum Luxemburger Wort vum 26. Juni 1974 op eluxemburgensia.lu gekuckt de 24. Dezember 2022