follegen

Lëtzebuergesch

Verb (r)

Dës Säit oder dësen Abschnitt muss iwwerschafft ginn. Begrënnung: Definitioun, asw feelen.

Iwwersetzungen

Däitsch: folgen (de) Englesch: follow (en) Franséisch: suivre (fr) Hollännesch: volgen (nl)

    Conjugaisoun vu(n) follegen

Infinitif		follegen
Participe		gefollegt
Hëllefsverb		hunn
		Eenzuel			Méizuel
		1. Persoun ech	2. Persoun du	3. Persoun hie(n)/si/hatt	1. Person mir	2. Persoun dir	3. Persoun si
Indicatif	Présent	follegen	follegs	follegt	follegen	follegt	follegen
	Passé composé	hu(nn) gefollegt	hues gefollegt	huet gefollegt	hu(nn) gefollegt	hutt gefollegt	hu(nn) gefollegt
	Plus-que-parfait	hat gefollegt	has gefollegt	hat gefollegt	hate(n) gefollegt	hat gefollegt	hate(n) gefollegt
	Futur simple	wäert follegen	wäerts follegen	wäert follegen	wäerte(n) follegen	wäert follegen	wäerte(n) follegen
	Futur antérieur	wäert gefollegt hunn	wäerts gefollegt hunn	wäert gefollegt hunn	wäerte(n) gefollegt hunn	wäert gefollegt hunn	wäerte(n) gefollegt hunn
Conditionnel	Présent composé	géif follegen	géifs follegen	géif follegen	géife(n) follegen	géift follegen	géife(n) follegen
	Passé	hätt gefollegt	häss gefollegt	hätt gefollegt	hätte(n) gefollegt	hätt gefollegt	hätte(n) gefollegt
Impératif	Affirmatif	—	folleg	—	—	follegt	—
* (n) oder (nn) seet datt den n am Fall vun der Eifeler Regel ewechfällt.