begien
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
begien v (Nederlands: begijn, non)
- Sinneniem
- Verbuging
begiene, begienke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
begien v /bə'ʝì:n/
- (kirk) e vrouwmis det in 't kloeaster zitj
- Raod
In 't Mofers wuuert gei richtig óngersjied gemaak tösse begiene die de gelofte höbbe aafgelag ("non") en die waat det neet höbbe gedaon ("begijn").
- Aafbraeking
- be-gien
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Begiene (die) zeen neet wie ze sjiene: die zitten achtere gerdiene, en zègke: "Kiek, dao geit t'r miene!" = Begiene zeen neet zowie zie lieke.
- 't Is ouch egaal of de begiene memme höbben of neet: wuuert gebroek es antjwaord op 't Is mich egaal. veur toch e richtig antjwaord te kriegen oppe vraog.
- 't Zeen mich men, die begiene! = 't Zeen mich luuj! (humoristisch gemèndj)
- "Wirken is zalig," zagte de begiene. Doe droge ze mit zeven eine boeanestaak: 'n foef op "Wirken is zalig!"
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 73.
Verbuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: begien
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads