beneuming

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

beneuming v (Nederlands: benoeming)

• Mofers: beneu\ming

Verbuging

beneuminge, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

beneuming v /bə'nø̀:mɪŋ/

1. de hanjeling van of gebeurtenis worop emes aangeweze wuuert veur e zeker amb oet te veure
2. (synoniem) anger waord veur benaming

Aafbraeking

• be-neu-ming

Samestèlling

• beneum- + -ing

Zagswies

• 'n beneuming kriege: aangeweze waere veur e zeker amb oet te veure

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 76.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	beneuming		beneuminge	beneumingen
	IPA	/bə'nø̀:mɪŋ/		/bə'nø̀:mɪŋe/	/bə'nø̀:mɪŋen/
dim.	sjrif	beneumingske	beneumingsken	beneumingskes
	IPA	/bə'nø̀:mɪ̽ŋ̊skʲe/	/bə'nø̀:mɪ̽ŋ̊skʲen/	/bə'nø̀:mɪ̽ŋ̊skʲes/	/bə'nø̀:mɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: beneuming

Frans: nomination v Ingels: appointment(en:) Nederlandjs: benoeming(nl:) g

Pruus: Berufung v, Ernennung v Spaans: nombramiento m Zweeds: utnämning g