bevael

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

bevael ó (Nederlands: bevel)

Verbuging

bevaele, —


Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bevael ó /bə'vɛ́:l/

  1. 'n opdrach die m'n opgelag krieg en verplich mót oetveure sónger die taenge te spraeke
Aafbraeking
  • be-vael
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

In anger spraoke

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bevael

Wirkwaord

Neet-lemma

bevael /bə'vɛ́:l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bevaele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bevaele
Aafbraeking
  • be-vael
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads