bustel
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
bustel m /bøstəl/
- e veurwerp mit bunjele stief, hel haor die vas zitten aan 'ne steel of 'n plaat mit 'n handjvat en det gebroek wuuert veur mit te sjroebbe, te poetsen of te keime
- Aafbraeking
- bus-tel
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- bustele, bustelechtig, bustelig
- bustelbinjer, bustelhaor, bustelmóndjvès, bustelpen
- aafwasbustel, boenbustel, handjbustel, haorbustel, kleierbustel, nagelbustel, sjaerbustel, staolbustel, tandjbustel, vèrfbustel, waerbustel, wasbustel, wiksbustel
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'ne bustel euver/door get (haer) haole
- Es se staof op 'ne jas höbs zitte, mós se dao 'ne bustel euver haole.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 94.
Verbuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: beusjtel
Wirkwaord
Neet-lemma
bustel /bøstəl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bustele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bustele
- Aafbraeking
- bust-el
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads