kamb

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kamb m /kámb/

1. e gesjieër mit tendjes veure haor mit te verzörge, zowie de kweerten oetkeime

   Kaerelloead, ich bön miene kamb kwiet; dae ligk normaal ummer inne wage naeve de stool.

2. (bieëster) 'n oetgrujtsel oppe kop van veugel en anger bieëster
3. (meziek) 'n óngerdeil van e snaorinsterment woreuver me de snaore duit spanne veure trillingen euver te bringe nao de klankkas

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief kamp.

Aafbraeking

• kamb

Net get anges gesjreve

• kaamp, kamp

Aafleijinge

• gekumdje, keime
• bergkamb, hanekamb, loezekamb, paerskamb, róskamb
• kambraad

Verwantje wäörd

• bustel

Zagswies

• ederein euver eine/dezelvendje kamb sjaere: ederein oppe zelvendje meneer behanjele, gèn óngersjied make tösse versjillendje luuj

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kamb		kem
	IPA	/kámb/		/kʲæ̀m/
dim.	sjrif	kemke	kemken	kemkes
	IPA	/kʲæ̀m̥kʲe/	/kʲæ̀m̥kʲen/	/kʲæ̀m̥kʲes/	/kʲæ̀m̥kʲez/
dat.	sjrif	kamb		kem
	IPA	/kámb/		/kʲæ̀m/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kamp

Aadingels: camb(ang:) Fins: kampa Frans: peigne(fr:) m Ieslandjs: kambur m Ingels: comb(en:)

Nederlandjs: kam(nl:) g Pruus: Kamm m Spaans: peine(es:) m Tagalog: suklay(tl:) Zweeds: kam g