druimer

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

druimer m (Nederlands: dromer)

• Mofers: drui~mer (drui~mers, drui~merke)

Verbuging

druimers, druimerke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

druimer m /drœ́i̯mer/

1. emes dae droump
2. emes dae neet oplètj ómdet t'r mit zien eige gedachte besjeftig is
3. (euverdrechtelik) emes dae sterk óngeren invlood is van winse veure toekóms of ónrealistische veurstèllingen euvere wörkelikheid

Aafbraeking

• drui-mer

Aafleijinge

• druimerig

Samestèlling

• droume + umlaut + -er

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	druimer		druimers
	IPA	/drœ́i̯mer/		/drœ́i̯mer̥s/	/drœ́i̯merz/
dim.	sjrif	druimerke	druimerken	druimerkes
	IPA	/drœ́i̯me̽r̥kʲe/	/drœ́i̯me̽r̥kʲen/	/drœ́i̯me̽r̥kʲes/	/drœ́i̯me̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	druimer		druimers
	IPA	/drœ́i̯mer/		/drœ́i̯mer̥s/	/drœ́i̯merz/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: druimer
• Frans: rêveur m
• Ingels: dreamer
• Nederlandjs: dromer g
• Pruus: Tromer m
• Spaans: soñador m
• Zweeds: drömmare g