erger

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

erger m (Nederlands: ergernis)

• Mofers: e~rger

Verbuging

—, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

erger m /ǽrʝer/

1. e geveul van óntevrejenheid

Aafbraeking

• er-ger

Aafleijinge

• ergere, ergerlik, ergernis

Verwantje wäörd

• erg

Zagswies

• d'n ieëwigen erger

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	erger		—
	IPA	/ǽrʝer/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	erger		—
	IPA	/ǽrʝer/		—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: erger
• Frans: irritation v, ennui m
• Ingels: annoyance, frustration
• Nederlandjs: ergernis^(nl:) g, irritatie g
• Pruus: Ärger m
• Spaans: disgusto m, fastidio m, irritación v
• Zweeds: ilska g, irritation g

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

erger /æ̀rɣər/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne kómparatief van erg
2. (neet-lemma) ónziejige vorm inne kómparatief van erg
3. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne kómparatief van erg
4. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve kómparatief van erg

Aafbraeking

• er-ger

Biewaord

Neet-lemma

erger /æ̀rɣər/

1. (neet-lemma) kómparatief van erg

Aafbraeking

• er-ger