fluor

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

fluor m > ó /fl̥ʉ̜̀jɒ̀r/

1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal F en 't atoeamnómmer 9; 't is 'ne gaelsig greunen halogeen
2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur fluoried

   Es ich mich de tenj laot naokieke mótte die meis nag mit fluor behanjeldj waere.

Aafbraeking

• flu-or

Net get anges gesjreve

• fluuer

Variaasje

• ↓fluwor

Aafleijinge

• fluorbehanjeling

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	fluor		—
	IPA	/fl̥ʉ̜̀jɒ̀r/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	fluor		—
	IPA	/fl̥ʉ̜̀jɒ̀r/		—

In anger spraoke

[1]

• Fins: fluori
• Frans: fluor m
• Ieslandjs: flúor^(is:) ó
• Ingels: fluorine^(en:)
• Koreaans: 플루오린^(ko:)
• Nederlandjs: fluor ó
• Portegees: flúor^(pt:) m
• Pruus: Fluor ó
• Sjinees: 氟^(zh:)
• Slowaaks: fluór^(sk:) m
• Spaans: flúor^(es:) m
• Volapük: fluorin^(vo:)
• Zweeds: fluor ó