kan
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
kan v (Nederlands: kan)
- Verbuging
kanne, kenke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
kan v /kàn/
- e stök postelein worin me vlujstóffe kan bewaren en womit m'n ouch kan insjödde
- Aafbraeking
- kan
- Homofoon
- Aafleijinge
- kannebuus
- aoljekan, beerkan, haolkan, kóffekan, lampetkan, mèlkkan, mèskan, petrolskan, spakan, tieëkan
- Verwantje wäörd
- kroek, lavel, pöl, sjerrieken, tuit
- Zagswies
- Vreuger haw me mèlk in van die lang, blaw kanne.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.
Verbuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: kan
Eigenaam
Lemma
Kan /kàn/
- (femieljenaam) 'ne femieljenaam (van Cann, van Kan, Vankan)
- Raod
Wie alle eigename sjrieve v'r "Kan" mit 'n houflètter.
- Aafbraeking
- Kan
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 31.
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
kan /kán/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kónne
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van kónne
- Aafbraeking
- kan
Remove ads
Nederlandjs
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
kan g /kan/
Verbuging
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads