keel

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

keel m (Nederlands: kiel, kledingstuk)

• Mofers: kee\l (ke~le, kee\lke)

Sinneniem

• boerekeel

Verbuging

kele, keelke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

keel m /kʲè:l/

1. d'n ungelste balk inne lingdje langs de middelien van e sjeep
2. (kleier) e kleierstök sónger veursloeting det 't baovelief bedèk (veural gedrage door boere)

Aafbraeking

• keel

Net get anges gesjreve

• kael, kiel

Variaasje

• [2] ↓kejel

Synoniem

• [1] boerekeel

Aafleijinge

• boerekeel
• keelzaok, keelwater

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	keel		kele	kelen
	IPA	/kʲè:l/		/kʲé:le/	/kʲé:len/
dim.	sjrif	keelke	keelken	keelkes
	IPA	/kʲè:l̥kʲe/	/kʲè:l̥kʲen/	/kʲè:l̥kʲes/	/kʲè:l̥kʲez/
dat.	sjrif	keel		kele	kelen
	IPA	/kʲè:l/		/kʲé:le/	/kʲé:len/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: keel

Frans: quille v, carène v Ieslandjs: kjölur(is:) m Ingels: keel, careen Nederlandjs: kiel(nl:) m

Pruus: Kiel m Spaans: quilla v Zweeds: köl g

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: keel en boerekeel
• Frans: sarrau m
• Ingels: smock-frock, smock
• Nederlandjs: kiel^(nl:) m
• Pruus: Kittel m

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

keel g /ke:l/

1. (liefdeil) kael

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	keel	kelen
dim.:	keeltje	keeltjes