krink
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
krink m (Nederlands: kring)
- Sinneniem
- Verbuging
kring, kringske
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
krink m /kr̥ɪ́ŋ̊kʲ/
- 'n rits puntjen in e twieëdimensionaal vlaak die allemaol aevewied van 't middelpuntj aaf staon
- e beeldj of get det róndj is det liek op 'ne [1]
- 'n gemeinsjap luuj die mitein ómgaon
- 'n rónj plek op 't taofelblaad die óntstangen is doordet dao e naat glaas op gestangen haet
- Aafbraeking
- krink
- Net get anges gesjreve
- Synoniem
- [1] ↓cirkel
- Aafleijinge
- kringele, kringsgewies, ómkringe
- krinkbaog, krinkluip, krinkómtrèk, krinkvörmig, krinkzaeg
- bekindjekrink, dampkrink, femieljekrink, heksekrink, kieërkrink, klantjekrink, ómkrink, stroumkrink
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- zich in 'ne krink gaon zitte: mit versjeie luuj zoea naevenein gaon zitte det me samen 'ne krink vörmp
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads