laef

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

laef m /lɛ̀:f/

1. (ajerwèts) d'n tied van 't laeve, 't bestaon
2. (ajerwèts) de meugelikheid róndj te kómme

   Wiezoea dae vanderhandj gegangen is weit ich neet, went in Mofert waas toe ouch good de laef te verdene.

Aafbraeking

• laef

Verwantje wäörd

• ajer, laeftied, laeve

Zagswies

• de laef örges aan/op höbbe: de èrfenis zoea geregeldj höbbe det m'n op bezittinge kan door blieve laeve; dees bezittinge zeen dan eigendóm vanne èrfgename, mer in 't vröchbroek vanne èrfgaevers
• de laef kónne verdene: zat geldj kónne verdene veur róndj te kómme

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	laef		—
	IPA	/lɛ̀:f/	/lɛ̀:v/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	laef		—
	IPA	/lɛ̀:f/	/lɛ̀:v/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

laef /lɛ̀:f/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van laeve
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van laeve
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van laeve
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van laeve
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van laeve

Aafbraeking

• laef

Variaasje

• [5] laeftj