luif

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

luif m (Nederlands: rand, dakrand, rand van hoed, gangpad)

• Mofers: lui\f (v; lui~ve, lui\fke)

Verbuging

—, luifke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

luif v /lœ̀i̯f/

1. (kleier) de randj van 'nen hood

   De luif van daen hood is gans slap.

Aafbraeking

• luif

Verwantje wäörd

• luifel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	luif		luive	luiven
	IPA	/lœ̀i̯f/	/lœ̀i̯v/	/lœ́i̯ve/	/lœ́i̯ven/
dim.	sjrif	luifke	luifken	luifkes
	IPA	/lœ̀i̯fkʲe/	/lœ̀i̯fkʲen/	/lœ̀i̯fkʲes/	/lœ̀i̯fkʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: luif
• Ingels: rim^(en:)
• Nederlandjs: hoedrand^(nl:) g

Eigenaam

Lemma

de Luif v /lœ̀i̯f/

1. (veldjnaam) e zómpetig gebied te zuje vanne Eikelkes, t'n oeaste vannen Tegkert, te weste vanne Munniksbós enne Stepkesgraaf, wo 'ne sprunk van zeutwaeter ligk

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Luif" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Luif

Verwantje wäörd

• Eikelkes, Munniksbós, Stepkesgraaf, Tegkert

Zagswies

• oppe Luif (?)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Luif		—
	IPA	/lœ̀i̯f/	/lœ̀i̯v/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—