luip

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

luip v /lœ́i̯p/

  1. 'n bewaeging in 'n bepaoldje richting (ouch gezag van struiminge, wie bie baeken en revere)
  2. (euverdrechtelik) de veuroetgank vannen tied, d'n doer in 't algemein
  3. 't vurste deil van e vuurwaope, de rónj buus wo de kogel oet kump
  4. (landjboew) 'n lang, óndepe zejvoor
  5. de hanjeling van 'n loupe
  6. de meneer wie emes löp
    Daen Har haw 'n hieël apaart luipke.
  7. (synoniem) anger waord veur verluip
Raod

Bieje aafleijingen is dudelik 'n versjuving nao vörm op "-loup" te zeen ("aafluip" > "aafloup"); bie 't gróndjwaord "luip" zelf is det nanneet te mirke.

De vorm "loup" wuuert allein gebroek in kómplekse veurzitsele: inne loup van.

Aafbraeking
  • luip
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • oppe luip gaon: eweggaon, vlöchte (ouch gezag van paerd)
  • örges de luip höbbe: örges euverdreve dök op aan gaon

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

In anger spraoke

[1]

bewirk

[3]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: loup

[6]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: loup

Wirkwaord

Neet-lemma

luip /lœ́i̯p/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van loupe
Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking
  • luip
Variaasje
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads