predikatief

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

predikatief m /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. (spraoklieër) 'ne vorm van e bieveugelik naamwaord dae los steit van 't zelfstenjig naamwaord wo 't bie huuert
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Grammaer

In 't Mofers haet de predikatief twieë vörm: geslechtelik/mieëveljig (ónverbaoge) en ónziejig. Allewiel is d'n ónziejige vorm 'nt verdwiene.

't Versjil tösse predikatief en attributief kan m'n hie-ónger zeen:

  • Dao steit de roeaje wage. ("roeaje" is verbaogen en attributief)
  • De wage dae dao steit is roead. ("roead" is ónverbaogen en predikatief)

Wiejer guuef 't onnag e deil bieveugelike naamwäörd die gaar gein attributieve vörm höbben en dus allein predikatief gebroek kónne waere.

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

In anger spraoke

Bieveugelik naamwaord

Lemma

predikatief /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. mit betrèkking toette [↑]
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...
Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

Biewaord

Neet-lemma

predikatief /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Verbuging

Meer informatie adverbiaal, radikaal ...
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads