pruuk

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

pruuk v (Nederlands: pruik)

• Mofers: pruu~k (pru~ke, pruu~kske)

Varrejasie

• proek

Verbuging

pruke, pruukske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pruuk v /pr̥ʉ̜́:k/

1. e kónsmaesig haorstök womit me de kop bedèk
2. (euverdrechtelik) de haor oppe kop

   Dae Cor haet nag 'n gooj pruuk oppe kop veur ziene laeftied.

Aafbraeking

• pruuk

Aafleijinge

• prukekop
• bókkepruuk

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pruuk		pruke	pruken
	IPA	/pr̥ʉ̜́:k/	/pr̥ʉ̜́:g/	/pr̥ʉ̜́:kə/	/pr̥ʉ̜́:kən/
dim.	sjrif	pruukske	pruuksken	pruukskes
	IPA	/pr̥ʉ̜́:kskə/	/pr̥ʉ̜́:kskən/	/pr̥ʉ̜́:kskəs/	/pr̥ʉ̜́:kskəz/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: pruuk
• Frans: perruque v
• Ingels: wig
• Nederlandjs: pruik g
• Pruus: Perücke v
• Spaans: peluca v
• Zweeds: peruk g

[2]

• Nederlandjs: dos g