rem

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

rem v (Nederlands: rem)

• Mofers: re\m (re\mme, re\mke), bre\ms (bre~mze, bre\mske)

Sinneniem

• frae, mikkemik

Verbuging

remme, remke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

rem v /ræ̀m/

1. e mechanisme veur e veurtuug lansamer te laote gaon of nag waal gans te laoten oetsjeie mit vare (toet stilstandj laote kómme)

Aafbraeking

• rem

Synoniem

• brems

Aafleijinge

• remme
• rembeslaag, remblok, remkabel, remleech, remsjief, remspaor, remvlujstóf
• bandjrem, handjrem, noeadrem, trögktraejrem, trómmelrem

Zagswies

• oppe rem traeje
  1. (lètterlik) aafremme dore rem in te duje
  2. (euverdrechtelik) röstiger aan doon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	rem		remme	remmen
	IPA	/ræ̀m/		/rǽme/	/rǽmen/
dim.	sjrif	remke	remken	remkes
	IPA	/ræ̀m̥kʲe/	/ræ̀m̥kʲen/	/ræ̀m̥kʲes/	/ræ̀m̥kʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: rem

Frans: frein(fr:) m Ieslandjs: bremsa(is:) v, hemill(is:) m Ingels: brake Koreaans: 브레이크(ko:) Nederlandjs: rem g

Pruus: Bremse v Spaans: freno m Swahili: breki(sw:) Viëtnamees: phanh(vi:) Zweeds: broms g

Wirkwaord

Neet-lemma

rem /ræ̀m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van remme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van remme

Aafbraeking

• rem