roen

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

roen m (Nederlands: ruin)

• Mofers: ruu\n (ru~ne, ruu\nke)

Verbuging

roene, ruunke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

roen v /rù:n/

1. 'n aad sjrifteiken vanne Germane

   Jón sjrief ummer in rune veur 't veur zich te haje.

Aafbraeking

• roen

Aafleijinge

• roensjrif

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	roen		roene	roenen
	IPA	/rù:n/		/rú:nə/	/rú:nən/
dim.	sjrif	ruunke	ruunken	ruunkes
	IPA	/rʉ̜̀:n̥kə/	/rʉ̜̀:n̥kən/	/rʉ̜̀:n̥kəs/	/rʉ̜̀:n̥kəz/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	roen		rune	runen
	IPA	/rù:n/		/rʉ̜́:nə/	/rʉ̜́:nən/
dim.	sjrif	ruunke	ruunken	ruunkes
	IPA	/rʉ̜̀:n̥kə/	/rʉ̜̀:n̥kən/	/rʉ̜̀:n̥kəs/	/rʉ̜̀:n̥kəz/

In anger spraoke

• Ieslandjs: rún^(is:) v
• Ingels: rune
• Nederlandjs: rune g
• Pruus: Rune v