ruun

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ruun m /rʉ̜̀:n/

1. (bieëster) 'ne kestreerdjen hings

   Dae ruun löp inne wei en gebieërt nag nimmieë nao die maer.

2. (euverdrechtelik) emes dae zich hieël roew of wildj gedruueg

Aafbraeking

• ruun

Verwantje wäörd

• hings, klophings

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ruun		rune	runen
	IPA	/rʉ̜̀:n/		/rʉ̜́:nə/	/rʉ̜́:nən/
dim.	sjrif	ruunke	ruunken	ruunkes
	IPA	/rʉ̜̀:n̥kə/	/rʉ̜̀:n̥kən/	/rʉ̜̀:n̥kəs/	/rʉ̜̀:n̥kəz/
dat.	sjrif	ruun		rune	runen
	IPA	/rʉ̜̀:n/		/rʉ̜́:nə/	/rʉ̜́:nən/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: roen
• Fins: ruuna, valakka
• Frans: hongre m
• Ingels: gelding
• Nederlandjs: ruin g
• Pruus: Wallach m
• Zweeds: valack g